In the history of philosophy & logic there is a taxonomy of syllogisms designated by name. William of Sherwood and Peter of Spain write of a mnemonic to help medieval students of logic memorize the syllogisms:
Barbara celarent darii ferio baralipton Celantes dabitis fapesmo frisesomorum; Cesare campestres festino baroco; darapti Felapton disamis datisi bocardo ferison.
Vowels & particular consonants have particular meaning.
- a – universalis affirmativa (i.e. affirmo)
- e – universalis negativa (i.e. nego)
- i – particularis affirmativa (i.e. affirmo)
- o – particularis negativa (i.e. nego)
- s – conversio simplex.
- p – conversio per accidens.
- c – reductio ad contradictionem
- m – metathesis (in Petrus Hispanus, conversio per contrapositionem?).
- B – reductio ad Modus Barbara.
- C – reductio ad Modus Celarent.
- D – reductio ad Modus Darii.
- F – reductio ad Modus Ferio.
Whom first devised the vowel-consonant designations in the taxonomy of syllogisms?
(A link to an article describing the context of logicians naming syllogisms mnemonically: https://plato.stanford.edu/entries/medieval-syllogism/)